سبک هدایت‌کننده در جلسات کوچینگ

یک کوچ با سبک هدایت ­کننده، گمان می­ کند که در یک موقعیت مشخص، دانش بیشتری دارد و بایستی از آن استفاده کند؛ بنابراین، توصیه­ ها یا راهنمایی ­های خود را ارائه می ­دهد و انتظار دارد که افراد از آن­ها پیروی کرده و آن­ها را برآورده کنند. ممکن است مراجع در تعامل با وی احساس کند که اگر به او گفته می­شود که کاری را انجام دهد یا توصیه ­ای را دریافت می­کند، موظف به انجام آن است.

یک کوچ با سبک هدایت­ کنندگیِ بیشتر، دربارة ارائه ایده ­ها و تعریف اقدامات در طول جلسه کوچینگ، احساس مسئولیت می­ کند. همچنین، ممکن است تصور کند که به‌ جای کارکردن همراه با مراجع، از سطح بالاتری نسبت به او برخوردار است. یک سبک هدایت ­کننده، بیشتر به نمونه زیر شبیه است.

مثالی از سبک هدایت ­کننده در جلسات کوچینگ

کوچ: بنابراین، شما می­گویید که می‌خواهید اهمال‌کاری در کارها را متوقف کنید. چه‌کارهایی را به تعویق می­ اندازید؟

مراجع: من از تشریفات اداری و کاغذبازی خوشم نمی ­آید، مثلا پرکردن فرم­ها، ارسال مطالب و ... - من یک میز پر از کاغذ و یک صندوق پستی پر از ایمیل دارم - همه چیز کمی از کنترلم خارج شده است.

کوچ: درست است - پس لازم است که همه چیز را سریعاً دوباره تحت کنترل بگیری؟

مراجع: فکر می­کنم همین‌طور است.

کوچ: بنابراین روش­های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد. پیشنهاد می­کنم ابتدا بنشینید و فهرستی از تمام ‌کارهایی که باید انجام بدهید و همه چیزهایی که از آن­ها اجتناب می­کنید، تهیه کنید و به هریک از آن­ها اولویت زیاد، متوسط و پایین بدهید. من می­توانم در این مورد به شما کمک کنم. سپس، زمان مشخصی از روز خود را به‌ مرور این لیست و کارکردن مطابق با آن، اختصاص دهید. به‌ قول‌ معروف "فقط انجامش بده!".

مراجع (با تردید): باشه

ویژگی‌های سبک هدایت‌کننده

توجه کنید که در این سبک، کوچ بیشتر صحبت کرده و محتوای مکالمه را هدایت می­کند. ایده­ ها یا راه­ حل­ها توسط کوچ ارائه می­شوند و انتظار می­رود که مراجع، آن­ها را برآورده سازد.

مقالات مرتبط با سبک کوچینگ هدایت کننده:

     -  مایندست (الگوی فکری) کوچینگ

سبک حمایت‌کننده در جلسات کوچینگ

کوچ با سبک حمایت ­کننده، به عنوان یک پیش فرض اطمینان دارد که افراد توانمند هستند و غالباً جواب سؤالات خود را می­دانند و برای فرایند یادگیری خود، تنها به حمایت نیاز دارند. در این مثال، مراجع ما احتمالاً نسبت به خود و گرایش ­هایش، شناخت کافی دارد تا بتواند پیشرفت کند. وظیفة کوچ، این است که به فرد کمک کند تا جنبه­ های کلیدی از موقعیت‌هایی (ایده ­ها و بینش­ لازم) را جستجو کند که موجب پیشرفت می­شوند. مثال ارائه شده، این موضوع را شفاف می کند.

مثالی از سبک حمایت کنندگی

کوچ: در انجام چه نوع کارهایی اهمال‌کاری می­کنید؟

مراجع: من از تشریفات اداری و کاغذبازی خوشم نمی­آید، مانند پرکردن فرم­ها، ارسال مطالب و ... - من یک میز پر از کاغذ و یک صندوق پستی پر از ایمیل دارم - همه چیز کمی از کنترل خارج شده است.

کوچ: کنترل نکردنِ این موارد چه تأثیری بر روی شما گذاشته است؟

مراجع: همه جور اثری گذاشته است! از شرمندگی‌های جزئی در زمان عذرخواهی گرفته تا معضلات واقعی. یک­بار، سه کارت اعتباری من پشت‌ سرهم منقضی شد، فقط به این دلیل که پول­ هایم را به‌ حساب بانکی جدیدم منتقل نکرده بودم. من در فرودگاه ایستاده بودم و هیچ راهی برای پرداختِ هزینة پروازِ برگشت به خانه نداشتم.

کوچ: این موارد چه تأثیر دیگری بر شما گذاشته است؟

مراجع: خوب، صادقانه بگویم که این کار، کمی احساس آشفتگی به من می­دهد. منظورم این است که زمانی که نمی­ توانم یک فرم را در زمانی که گفته­ ام ارسال کنم و مجبورم فرم دیگری را درخواست کنم زیرا اصل آن را گم کرده ­ام، باعث می­شوم که بسیار احمق جلوه کنم.

کوچ: خوب، ما کمی دربارة عواقب این کار صحبت کردیم؛ اجازه دهید از زاویه دیگری به موضوع نگاه کنیم - چه چیزی شما را از رسیدگی کردن به این موارد بازمی­دارد؟

مراجع: می­توانم بگویم وقت ندارم، اما فکر نمی­کنم این کاملاً درست باشد. فکر می­کنم بیشتر مربوط به این واقعیت است که من از انجام‌دادن آن­ها بیزارم.

کوچ: چه چیزی در کاغذبازی و کار اداری را دوست ندارید؟

مراجع: آه، مثل این است که تحت کنترل باشم، مانند این است که وقتی ترجیح می­ دهم کار دیگری را انجام بدهم، شخص دیگری من را وادار به انجام تکالیف یا کار دیگری بکند.

کوچ: جالب است، این‌طور نیست؟ آیا این باور درست است؟

مراجع: خب نه، البته که نه؛ در واقع، احتمالاً عکس این باور، صادق است. اگر این کارها را به طور کامل انجام دهم، احتمالاً احساس آزادی بیشتری می­کنم و احساس می­کنم که 10 کیلو سبک­تر شده ­ام - آن‌وقت می­توانم بروم و باوجدان راحت، هر کاری را که می­خواهم انجام بدهم.

در اینجا، کوچ بر روی تمرکز و توجهِ مراجع تأثیر می­گذارد، بدون این که به او بگوید چه فکری کند/ چه احساسی داشته باشد/ چه کاری انجام دهد. در نتیجه، مراجع به فرایند یادگیریِ خود می­رسد، و بینش­ و دیدگاه ­های جدیدی دربارة آن موقعیت به دست می­آورد.

در این مثال، فرد به‌ احتمال زیاد احساس می­کند که با تحت حمایت قرارگرفتن برای کشف افکار و ایده­ هایش، به صورت متمرکز، به پاسخ­ های خود رسیده است. هرچقدر که افراد، منابع درونی خود را بیشتر آشکار کنند، طبیعتاً انگیزه و رضایت بیشتری را تجربه می­کنند.