مروری کوتاه بر تاب آوری و انواع آن به عنوان سرمایه ای مهم در جلسات کوچینگ

تاب آوری توانایی تطابق و بازگشت سریع به شرایط نرمال پس از تجربه شکست، چالش و یا شرایط استرس‌زا است. گاهی در ادبیات تاب آوری را عدم رها کردن هدف پس از موفقیت‌های کوتاه تا زمان حصول نتیجه نیز می‌دانند. با توجه به این تعریف می توانیم به راحتی اهمیت این سازه را در فضای کوچینگ درک کنیم. تاب آوری سازه ایست که می تواند زمینه ساز موفقیت و ارتقاء سطح عملکردی هم در کوچ و هم در مراجع شود. به دلیل همین تاثیر و اهمیت است که از تاب آوری به عنوان سرمایه روانشناختی یاد می شود. بنابراین هر چه بر روی این سازه کار کنیم و آن را توسعه دهیم، می توانیم انتظار بازگشت قابل توجهی در این سرمایه گذاری داشته باشیم. در این پست می خواهیم مروری داشته باشیم به انواع تاب آوری.

تاب آوری روانشناختی

توانایی مواجهه با و بهبود از چالش های روانشناختی و عاطفی مانند تروما، از دست دادن یک عزیز و یا شرایط استرس زا است. این نوع تاب آوری شامل حفظ مایندست مثبت، مدیریت اثربخش هیجان و ایجاد سیستم حمایتی قدرتمند می شود.

تاب آوری جسمانی

توانایی مواجهه با و بهبود از چالش های فیزیکی، جراحت، یا بیماری است. این تاب آوری شامل حفظ سلامت جسمانی، تمرین های روزانه و سبک زندگی سالم می شود.

تاب آوری اجتماعی

این نوع تاب آوری به توانایی فرد برای ایجاد و حفظ روابط سالم و همچنین توانمندی لازم برای دریافت و یا ارائه حمایت در زمان نیاز بر می گردد. این تاب آوری شامل ایجاد شبکه ای از دوستان قابل اتکا، خانواده و ارتباطات انجمنی می شود.

تاب آوری شغلی

توانایی سازگاری و بهبود از چالش‌های مرتبط با کار، مانند از دست دادن کار، تغییرات در محیط کار و یا استرس کاری بالا است. این تاب آوری شامل مهارت‌های توسعه ای، منعطف بودن و ایجاد تعادل مثبت بین کار و زندگی می باشد.

تاب آوری هیجانی

این تاب آوری شامل توانایی مدیریت و تنظیم هیجانی به صورت اثربخش، به خصوص در مواجهه با موقعیت های چالش برانگیز است. این نوع تاب آوری شامل افزایش خودآگاهی، هوش هیجانی و مکانیزم های مقابله ای سالم است.

تاب آوری شناختی

این نوع تاب آوری بر توانایی تفکر منعطف، تطابق پذیری و حل مسئله در مواجهه با چالش‌ها و شکست‌ها دلالت دارد. این تاب آوری شامل ذهنیت رشد، مشتاق بودن برای یادگیری و یافتن راهکارهای نوآورانه برای حل مسئله می شود.